Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μαζικοί θάνατοι αγριων πουλιων απο ανεμογεννήτριες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μαζικοί θάνατοι αγριων πουλιων απο ανεμογεννήτριες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Άγρια πουλιά και ανεμογεννήτριες 3


                                                  «τα μπλέντερ του αέρα»

Συνεχεια....


10) ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΙΣ.  
  

         Η ανέγερση ανεμογεννητριών σε διαδρομές αποδημητισμού είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τα πουλιά. Όσα πετούν τη νύχτα, με έντονα μειωμένη ορατότητα, μπορεί να μη δουν καν το ρότορα. Όσα μεταναστεύουν κατά τη διάρκεια της ημέρας, τα οποία τείνουν να πετούν ψηλότερα και σε απόσταση ασφαλείας όταν είναι ο καιρός καλός, γίνονται πιο ευάλωτα σε κακές καιρικές συνθήκες. Πετούν επίσης πιο κοντά στο έδαφος όταν ακολουθούν κορυφογραμμές, οι οποίες είναι ιδανικές τοποθεσίες και για αιολικά.
Έπειτα υπάρχει το ζήτημα της απογείωσης και της προσγείωσης.
Φανταστείτε έναν αγριόκυκνο που έχει μόλις διασχίσει τον Ατλαντικό από τη Γροιλανδία και προσγειώνεται με τους συντρόφους του στο νησί Lewis στη Σκωτία το δειλινό , στη μέση ενός αιολικού...
        Αν η Εκτελεστική Αρχή της Σκωτίας κάνει το δικό της - και ποιος θα τη σταματήσει; - σε μερικά χρόνια θα υπάρχουν χιλιάδες μηχανές θανάτωσης πουλιών διάσπαρτες σε όλη τη Σκωτία.
 Μια περιοχή αετών (τρία αιολικά ήδη ανεγέρθηκαν σε περιοχές χρυσαετών και περισσότερα σχεδιάζονται) σε ευρύτερες ζώνες προστασίας άγριας φύσης (η νέα πολιτική σχεδιασμού PPS22 το επιτρέπει) ακόμα και σε εθνικά πάρκα( πάλι η PPS22).
 Η Σκωτία θα μετατραπεί σε ναρκοπέδιο για μεταναστευτικά πουλιά, αρπακτικά και οτιδήποτε ίπταται συμπεριλαμβανομένων και των ελικοπτέρων.
Πίσω στις μεταναστεύσεις: μια διαδρομή μετανάστευσης μπορεί να είναι πλατιά όσο μια χώρα.
 Η Ισπανία, η Ιταλία το Ισραήλ είναι οι φυσικοί αυτοκινητόδρομοι προς την Αφρική για τα περισσότερα πουλιά της Ευρώπης·και πάνω από πολλές περιοχές των Η.Π.Α. πετούν αποδημητικά πουλιά, ιδιαίτερα από τα Αππαλάχια Όρη.
Οι διαδρομές αυτές είναι τόσο πλατιές ώστε ακόμη και αν θέλαμε να τοποθετήσουμε τα αιολικά μακριά τους, δεν θα μπορούσαμε. Επιπλέον, αναφέρει η έκθεση Birdlife/Bern*:
   «πολύ λίγα μας είναι γνωστά για τις διαδρομές νυχτερινής μετανάστευσης» - η οποία αφορά πάρα πολλά ωδικά πουλιά. Και μια προκαταρκτική έρευνα ενός, δύο ή περισσότερων ετών θα ήταν ανεπαρκής για να βεβαιωθούμε ότι μια προτεινόμενη περιοχή δεν είναι δυνητικά επικίνδυνη: ποιος μπορεί να πει αν μια μέρα εξαιτίας του καιρού, μεγάλα σμήνη πουλιών δεν θα πετάξουν εκεί όπου οι εμπειρογνώμονες είχαν «προβλέψει» ότι δεν θα πετούσαν;
*βλέπε: Birds and windfarms - Critical analysis of 4 reports on bird mortality at windfarm sites. section 4
Δεν υπάρχει εγγύηση ότι οι διαδρομές αποδημητισμού δεν θα διαφοροποιούνται από χρονιά σε χρονιά, έστω και μόνο λόγω καιρού.
 Μια παράκαμψη 1000 μέτρων θα είναι αρκετή να ρίξει τα πουλιά σε ένα αιολικό που πριν θεωρούνταν «ασφαλές» ή «εκτός πορείας αποδημητικών πουλιών».


11)     Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ.

   Το Μάιο του 1998, η εφημερίδα USA Today αναφέρθηκε σε έναν αντιπρόσωπο του Sierra Club (οργανισμός προστασίας της φύσης) που χαρακτήρισε τις ανεμογεννήτριες: «τα μπλέντερ του αέρα».    Αλλά σήμερα, οι οργανώσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, ακόμα και οι ορνιθολογικοί σύλλογοι, προωθούν ενεργά τα αιολικά.
 Εκτός από την ίδια τη βιομηχανία αιολικών, είναι συχνά οι πιο θερμοί υποστηρικτές αυτών των κρεατομηχανών πτηνών.
Επισήμως οι συνθηματικές λέξεις είναι: υπερθέρμανση του πλανήτη, αλλαγή του κλίματος, πρωτόκολλο του Κιότο, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Αλλά υπάρχουν και οι  οικονομικές προεκτάσεις του ζητήματος:
 τέτοιοι οργανισμοί αναπτύσσονται από επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις και δωρεές.
Αυτό συνεπάγεται ότι οι χορηγοί πρέπει να μένουν ευχαριστημένοι.
 Επιπλέον, κάποιοι οργανισμοί συνδέονται άμεσα πλέον με την ανάπτυξη αιολικών (Greenpeace) ή παίρνουν δικαιώματα εκμετάλλευσης από εγκρίσεις προγραμμάτων αιολικής ενέργειας που δίνουν με το όνομά τους.
 (RSPB - βλέπε www.southern-electric.co.uk/home/home_rspb_energy_welcome.asp?sMenu=rspb πηγαίνετε κάτω στη σελίδα, βάλτε 1.000.000 πελάτες στο πρώτο κουτάκι, μετακινήστε τον κέρσορα στο 6 (χρόνια), πατήστε το ίσον και δείτε τα εκατομμύρια στερλίνων που θα εισρεύσουν στην ορνιθολογική).
Η αλήθεια είναι ότι όσο περισσότερες ανεμογεννήτριες υπάρχουν, που χαλάνε το τοπίο και σκοτώνουν πουλιά, τόσο πιο οικονομικά ισχυροί γίνονται αυτοί οι οργανισμοί.
  
                                     ΔΙΑΦΘΟΡΑ  ΠΑΝΤΟΥ !!!                     

Ένας άλλος λόγος που σιγούν σχετικά με τη σφαγή των πουλιών είναι ότι αρκετοί οικολόγοι, βιολόγοι και ορνιθολόγοι προσλαμβάνονται από τις βιομηχανίες αιολικών για να κάνουν έρευνες πεδίου και να γράψουν εκθέσεις επιπτώσεων στο περιβάλλον. Για κάποιους αυτός είναι ο βιοπορισμός τους.
Και σε κάθε αιολικό πάρκο συνήθως διεξάγονται μία ή δύο έρευνες πεδίου: μία πριν την κατασκευή και κάποιες φορές μία μετά.
 Για παράδειγμα: η SEO/Birdlife πληρώθηκε $48,000 το 1995 για την έρευνά τους στα αιολικά στα Στενά του Γιβραλτάρ (Tarifa).
 Το 2003 μια εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων απέφερε $150,000 στο Ισραήλ.
Το 1995, η μελέτη της SEO απέδειξε υψηλή θνησιμότητα προστατευόμενων ειδών στην Tarifa. Παρόλα αυτά ενθαρρύνει τη διάδοση αυτών των φονικών μηχανών σε ολόκληρη την Ισπανία, συμπεριλαμβανομένων και των αποδημητικών διαδρόμων.
 Ο μόνος περιορισμός που θέτουν:
'' να γίνονται κατάλληλες ορνιθολογικές μελέτες'' (και να πληρώνονται – δεν είναι αυτό σύγκρουση συμφερόντων;) ώστε να επιλέγεται με προσοχή η τοποθεσία – μια προσοχή που συχνά λείπει στην πράξη.
Το αποτέλεσμα: η εγκατάσταση 930 ανεμογεννητριών στο Navarre, πάνω σε αποδημητικούς διαδρόμους και κοντά σε "buitrerías" (αποικίες όρνεων) όπου σκοτώνουν πολλές χιλιάδες πουλιών κάθε χρόνο.
Και τώρα αναμένεται να γίνουμε μάρτυρες της «ανεμογεννητριο-ποίησης» του προπυργίου της Ευρώπης για τον εναπομείναντα πληθυσμό του Σπιζαετού στη γηραιά ήπειρο.
 Πάνω από χίλιες ανεμογεννήτριες των 2MW θα εγκατασταθούν στην περιοχή της Βαλένθια, τόπο κατοικίας 82 ζευγαριών Σπιζαετού, καθώς και 80 ζευγαριών χρυσαετών, άλλων τόσων πετρίτων, κάποιων γερακαετών και φιδαετών, και πρόσφατα επανεμφανιζόμενων όρνεων και κιρκινέζιων. Η περιοχή είναι επίσης σημαντικός διάδρομος μετανάστευσης: έχουν παρατηρηθεί ψαραετοί, ακόμα και κάποιοι στικταετοί.
Αλλά η Ισπανία και η Σκωτία δεν είναι οι μοναδικές: και άλλες πολυσύχναστες διαδρομές του ουρανού έχουν στοχοποιηθεί από τους επενδυτές αιολικών – το Μαρόκο, η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Βουλγαρία, τα Αππαλάχια Όρη. Αν οι σύλλογοι προστασίας πουλιών και άλλοι οργανισμοί δεν αλλάξουν τακτική σύντομα, θα είναι υπεύθυνες για την καταστροφή της ορνιθοπανίδας...για το τίποτα.
        Όταν λέω «τίποτα», ζυγίζω τις λέξεις μου: γιατί τα αιολικά δεν εξοικονομούν σχεδόν καθόλου, για να μην πω καθόλου, σε αέρια του θερμοκηπίου.
 Μια κριτική ματιά , που παρουσιάζεται σε διάφορα άρθρα – βλέπε Windfarms - Submission to the House of Lords και άλλους συνδέσμους – αποκαλύπτει παγίδες που οι θιασώτες του Κιότο δεν είχαν προβλέψει:
 1) τα αέρια που εκπέμπουν τα συμβατικά εργοστάσια ενέργειας όταν αναπληρώνουν τις απότομες αυξομειώσεις του ηλεκτρικού που παράγεται από τον άνεμο ή όταν λειτουργούν σε εφεδρεία όταν πέφτει ο αέρας·
 2) τα αέρια που εκπέμπονται για την κατασκευή και μακροπρόθεσμη συντήρηση των γιγαντιαίων δικτύων καλωδίων των αιολικών και του ηλεκτρικού, τα οποία ΔΕΝ θα εξαλείψουν την αναγκαιότητα περισσότερων συμβατικών εργοστασίων, καθώς αυτά χρειάζονται ως εφεδρικά·
3) περαιτέρω καθυστερήσεις στην ανάπτυξη εναλλακτικών τεχνολογιών, όπως του καθαρού άνθρακα, της ηλιακής, γεωθερμικής, κυματικής ενέργειας, καθώς οι επιχορηγήσεις πηγαίνουν κατά προτίμηση στα ανεπαρκή αιολικά πάρκα.

Τα αιολικά δεν είναι επιβλαβή μόνο για τα πουλιά, το τοπίο και τους ανθρώπους: είναι άχρηστα. Ακόμα χειρότερα: καθυστερούν την στροφή προς πραγματικά καθαρές οικονομίες, μέσω των επιδοτήσεων που λαμβάνουν και τις οποίες στερούν από άλλες τεχνολογίες.

Mark Duchamp
save-the-eagles@gmail.com


ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2012 ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: 

 68 θαλασσαετοί, 7 ψαραετοί, 166 ψαλιδιάρηδες αναφέρθηκαν στις Γερμανικές αρχές ως θάνατοι που προκλήθηκαν από ανεμογεννήτριες.
 Όμως ελάχιστες ανεμογεννήτριες παρακολουθούνται για θανάτους πουλιών άρα τα παραπάνω είναι μονάχα η κορυφή του παγόβουνου.
 Αυτό τον χρόνο, Ισπανική Ορνιθολογική Κοινότητα SEO/Birdlife δημοσίευσε την εκτίμηση της:
 Οι 18.000 ανεμογεννήτριες της Ισπανίας σκοτώνουν από 6 μέχρι 18 εκατομμύρια πουλιά και νυχτερίδες κάθε χρόνο ---> 
δείτε “βόμβα από την Ισπανία”

 www.savetheeaglesinternational.org

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Άγρια πουλιά και ανεμογεννήτριες 2



                                                                                             
                                                                                                     ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ  ΜΕΛΕΤΕΣ

 Συνέχεια

                                                           
4) ΠΕΤΩΝΤΑΣ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ:

Αν ένα μόνο πουλί μπορεί να σταθεί τυχερό και περάσει ανέπαφο μέσα από καλώδια ή το λαβύρινθο ενός αιολικού πάρκου, εκείνα που πετούν σε σμήνη συνήθως έχουν ένα ποσοστό απωλειών περνώντας από κάτι αντίστοιχο.
Οι λόγοι είναι προφανείς:1) νόμος των αριθμών, 2) πλάτος και βάθος του σμήνους, 3) τα πουλιά που πετούν πίσω από άλλα έχουν μειωμένη ορατότητα του τι υπάρχει μπροστά.

5) ΚΑΙΡΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΟΡΑΤΟΤΗΤΑ 

Συμβαίνουν περισσότερα ατυχήματα στους ανθρώπους, είτε αυτοκινητιστικά, είτε ως πεζοί, όταν ο καιρός είναι κακός.
Πώς περιμένουμε, λοιπόν, ότι τα πουλιά δεν θα παρασυρθούν στην τροχιά ενός ρότορα όταν η ορατότητά τους είναι χαμηλή λόγω βροχής ή σκοταδιού, ή όταν δυνατοί άνεμοι τα βγάζουν από την πορεία πτήσης τους;
Η παρακάτω περιγραφή της πτήσης 5 αγριόκυκνων μιλάει από μόνη της:
Birds and Windfarms - The flight of the whooper swans

6) ΕΝΣΤΙΚΤΟ:
 
Τα πουλιά, όπως κάθε άλλο ζώο, αναγνωρίζουν ζωντανά πλάσματα και όχι αντικείμενα ως πιθανούς κινδύνους. Το ένστικτό τους δεν τα προειδοποιεί για κεραίες τηλεόρασης, ηλεκτρικά σύρματα ή ανεμογεννήτριες.
Ένα πτερύγιο 30 μέτρων που περιστρέφεται με 161 χλμ την ώρα ή και περισσότερο, θα σκοτώσει οποιοδήποτε πλάσμα χτυπήσει –δείτε φωτογραφίες αποκεφαλισμένου αετού, ανοίγοντας το όρνιο στα δύο:
Birds and windfarms - Critical analysis of 4 reports on bird mortality at windfarm sites.
Στο Altamont Pass, της Καλιφόρνια, 40 με 60 χρυσαετοί και «εκατοντάδες» γερακιών και βραχοκιρκίνεζων (είδος μικρού γερακιού), εκτός από άλλα πουλιά, πέφτουν θύματα των ανεμογεννητριών κάθε χρόνο (Grainger Hunt, 2001).
 Οι εκτιμήσεις από την τελευταία μελέτη του Dr. Smallwood δείχνουν ακόμη μεγαλύτερους αριθμούς (100+ αετούς και 500 άλλα αρπακτικά κάθε χρόνο – βλέπε Chilling Statistics.
 Ακόμα νοτιότερα ένα άλλο αιολικό σκοτώνει 4000 με 7000 πουλιά το χρόνο (McCrary et al. 1993).
Τα μικρά πουλιά, περισσότερα σε αριθμό και συχνά πετώντας σε σμήνη, σφαγιάζονται σε μεγαλύτερο αριθμό. Στο Nasudden της Νορβηγίας, οι ερευνητές Winkelman και Karlsson βρήκαν 49 νεκρά πουλιά στη βάση μιας ανεμογεννήτριας μετά από μία μόνο νύχτα μετανάστευσης.
Στην Tarifa της Ισπανίας, έχουμε καταγράψει στοιχεία ότι στα «πάρκα» πέφτουν θύματα 13 προστατευόμενα είδη πουλιών (πηγή: Windpower Monthly – ένα περιοδικό συνταγμένο από την ίδια την βιομηχανία αιολικών)
Στο Navarre, 368 ανεμογεννήτριες σκότωσαν 409 όρνεα, 24 αετούς και άλλα αρπακτικά, 650 νυχτερίδες και 6000 μικρά πουλιά σε ένα μόνο χρόνο – βλέπε
Birds and windfarms - Bird Genocide at windfarm sites
Νέα στοιχεία για θανατώσεις πουλιών έρχονται από την Γερμανία, την Αυστραλία, τις ΗΠΑ, παρά τις προσπάθειες της βιομηχανίας αιολικών να επιλέξουν προσεκτικά τους συμβούλους που διεξάγουν την έρευνα.
 Μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι η κατάσταση «υπό έλεγχο». Μια μικρή ομάδα ειδικών, πάντα των ίδιων, βρίσκουν πάντα μηδενικές ή σχεδόν μηδενικές απώλειες σε πουλιά. Εντυπωσιασμένοι από αυτό το ρεκόρ, οι Γάλλοι προσέλαβαν έναν από αυτούς για να κάνει μια πενταετή έρευνα στη χώρα τους: όπως ήταν αναμενόμενο, βρήκε μηδενικούς θανάτους.

7) ΔΙΝΕΣ:

Οι ανεμογεννήτριες δημιουργούν ισχυρές αναταραχές του αέρα κατά την περιστροφή τους και γύρω από τις λεπίδες του ρότορα. Έτσι μπορούν εύκολα να ρίξουν ένα πουλί ή μια νυχτερίδα στο έδαφος ή να επηρεάσουν την πτήση τους.

ΑΡΠΑΚΤΙΚΑ ΠΟΥΛΙΑ:  
   


- όραση:
Τα αρπακτικά πουλιά, όπως οι άνθρωποι και τα αρπακτικά ζώα γενικά, έχουν τα μάτια τους στο μπροστινό μέρος του κεφαλιού, για να αντιλαμβάνονται καλά τι είναι μπροστά τους. Η όρασή τους είναι ανώτερη από εκείνη των άλλων ζώων: ένας πετρίτης μπορεί να εντοπίσει ένα περιστέρι που πετάει 10 μίλια μακριά.
Καθώς κυνηγούν, εστιάζουν συχνά τα μάτια τους σε μεγάλες αποστάσεις, γεγονός που τους επιτρέπει να εντοπίζουν τη λεία τους προτού να μπορέσει να τους δει.
Οποιοσδήποτε χρησιμοποιεί μια κάμερα ξέρει ότι όταν ο φακός είναι εστιασμένος σε ένα μακρινό σημείο, κλαδιά που μπορεί να κινούνται στο πρώτο πλάνο διακρίνονται με δυσκολία. Το ίδιο συμβαίνει με τους βραχίονες μιας γιγαντιαίας τουρμπίνας όταν τα μάτια του αρπακτικού είναι εστιασμένα σε μια περιοχή πέρα από αυτούς.
 Ο κίνδυνος αυξάνεται από το γεγονός ότι, κατά την επίθεση «κλειδώνουν» στη λεία τους.
Σε απόδειξη αυτού έχουμε καταγράψει πετρίτες να προσκρούουν πάνω σε απολύτως ορατά, ακίνητα καλώδια υψηλής τάσης – καθώς επίσης να σκοτώνονται από ανεμογεννήτριες.
- σχέδια πτήσεων:
Τα αρπακτικά πουλιά την περισσότερη ώρα γλιστρούν πάνω σε ρεύματα αέρα ώστε να μην σπαταλούν ενέργεια. Χρησιμοποιούν ανοδικά ρεύματα αέρα, τα οποία σχηματίζονται συνήθως κατά μήκος βουνοπλαγιών και κορυφογραμμών, όπου βρίσκονται και τα αιολικά για τον ίδιο λόγο. Και παρασύρονται από τον αέρα, τον ίδιο αέρα που φυσά μέσα από τις ανεμογεννήτριες.
Κάποια όπως ο χρυσαετός, πετούν συνεχόμενα σε δεδομένο ύψος, δηλαδή κοντά στο έδαφος. Συχνά περνούν κάτω από τις ανεμογεννήτριες, αλλά κάποιες φορές δεν βρίσκονται αρκετά χαμηλά, ειδικά αν ένα φύσημα του αέρα τα στείλει προς τα επάνω.
 Το ίδιο και τα γεράκια, οι Κίρκοι και οι κουκουβάγιες: πετούν συχνά χαμηλότερα από τους ρότορες. Αλλά κάποια στιγμή θα πάνε ψηλότερα για να κουρνιάσουν ή να πετάξουν ψηλότερα, χωρίς να υπολογίζουν πάντα ότι μια λάμα πάνω από τα κεφάλια τους, σχίζει 100 μέτρα σε λιγότερο από 1.5 δευτερόλεπτα.
- κούρνιασμα:
Τα αρπακτικά πουλιά συνήθως κουρνιάζουν σε ψηλές κατασκευές. Ημέρες που δεν φυσάει και οι βραχίονες των ανεμογεννητριών είναι ακίνητες, οι ανεμογεννήτριες θα προσελκύσουν αρπακτικά και θα γίνουν τόποι για κούρνιασμα. Όταν έχουν κουρνιάσει μια φορά, συνήθως επιστρέφουν, είτε οι βραχίονες περιστρέφονται, είτε όχι.
Ακόμα και τουρμπίνες με σωληνοειδές σχήμα μπορεί να τα προσελκύσουν για αυτό το σκοπό:γλάροι έχουν θεαθεί να κουρνιάζουν στις ατράκτους τουρμπίνων στο θαλάσσιο αιολικό Tuno Knob, στη Δανία.(Birdlife/Bern report //mitglied.lycos.de/WilfriedHeck/wf&birds.pdf - section 2E).
- τέλειο περιβάλλον για κυνήγι:
Ένας άλλος λόγος που έλκονται από τα «πάρκα» είναι ότι η περιοχή έχει καθαριστεί από την αρχική της βλάστηση. Είναι ιδανική για την ανάπτυξη πληθυσμών τρωκτικών:στο έδαφος, που έχει πρόσφατα σκαφτεί από χωματουργικά μηχανήματα, είναι ευκολότερο να σκαφτούν λαγούμια·και το γρασίδι φυτρώνει άφθονο σε ανοιχτές περιοχές, παρέχοντας πολλούς σπόρους και βλαστούς για τροφή. Αγριοπετηνοί, πέρδικες, φασιανοί και άλλα αρπακτικά πουλιά-προτιμούν επίσης αυτά τα μέρη.
Οι λαγοί και οι αγριοπετεινοί προσελκύουν τους αετούς· μικρότερα αρπακτικά πουλιά προσελκύουν πετρίτες· οι αρουραίοι προσελκύουν γερακίνες, βραχοκιρκίνεζα, Ψαλιδιάρηδες και Κίρκους. Ο ανοιχτός τόπος και η παρουσία θηραμάτων κάνει τα αιολικά πάρκα ιδανική περιοχή κυνηγιού για τα αρπακτικά.
- φαύλος κύκλος:
Καθώς οι γιγαντιαίοι βραχίονες σκοτώνουν τα ιπτάμενα αρπακτικά, τα τρωκτικά τείνουν να πολλαπλασιάζονται στις περιοχές των αιολικών. Εξάλλου, τα κουφάρια των πτηνών τους παρέχουν μια διατροφή πλούσια σε πρωτεΐνες – στη δεύτερη έκθεσή του ο Dr. Lekuona κατέγραψε ποντίκια να τρώνε νεκρά πουλιά με κάμερες νυχτερινής όρασης (Lekuona 2002).
Και η πληθώρα των τρωκτικών προσελκύει περισσότερα αρπακτικά που σφαγιάζονται. Είναι ένας φαύλος κύκλος, μια «μαύρη τρύπα» μέσα στην οποία μπορεί να εξαφανιστούν ολόκληροι πληθυσμοί αρπακτικών.
 Τα βραχοκιρκίνεζα, εκτός άλλων, πεθαίνουν σε μεγάλο αριθμό σε περιοχές αιολικών πάρκων: έχουν καταγραφεί στο Altamont Pass της Καλιφόρνια (πάνω από 100 ετησίως), στην Tarifa (πάνω από 50), και στο Navarre, το Βέλγιο και τη Γερμανία.
- περαιτέρω επίδραση του φαινομένου της «μαύρης τρύπας»:
Όταν ένα αρπακτικό (ή το ζευγάρι) έχει σκοτωθεί από τις ανεμογεννήτριες που έχουν τοποθετηθεί στην περιοχή τους, αυτή η περιοχή αναπαραγωγής μένει κενή. Αργά ή γρήγορα ένα άλλο αρπακτικό θα διεκδικήσει την περιοχή ως δική του. Μπορεί να είναι ένα νεαρό που ήρθε από εκατοντάδες ή και χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά*, στην οποία περίπτωση η «μαύρη τρύπα» θα έχει εθνική ή διεθνή επίδραση σε ένα συγκεκριμένο πληθυσμό πουλιών.

* Στην Ισπανία, ένας ραδιοπομπός πάνω σε ένα νεαρό, αυτοκρατορικό αετό απέδειξε ότι αυτό το μη-αποδημητικό πουλί πέταξε από την Ισπανία στη Σενεγάλη και πίσω, πριν επιλέξει μια περιοχή ως δική του. (Quercus – Ισπανικό περιοδικό άγριας φύσης).

Το Altamont Pass της California, είναι τέλειο παράδειγμα του φαινομένου μαύρης τρύπας για τους χρυσαετούς και τα γεράκια και τα red-tailed hawks - βλέπε:
 Birds and windfarms - Critical analysis of 4 reports on bird mortality at windfarm sites. Εκεί οι ανεμογεννήτριες τυγχάνει να είναι τοποθετημένες σε μια «περιοχή διασποράς» δηλαδή, μια περιοχή ακατάλληλη για φώλιασμα αλλά με άφθονη λεία: εκεί πάνε τα νεαρά, ανώριμα για να τραφούν, ένα μέρος όπου δεν προστατεύεται από τα ενήλικα.
Κάθε κατάλληλος τόπος κυνηγιού που έχει λεία και που δεν είναι κατειλημμένος από ένα ζεύγος, είναι ένας πιθανός τόπος διασποράς. Όταν καταλαμβάνεται από ανεμογεννήτριες, θα εξελιχθεί σε μια καταβόθρα πληθυσμού αρπακτικών.
 Το αιολικό Edinbane/Ben Aketil που σχεδιάζεται να δημιουργηθεί στη Σκωτία, θα είναι ακριβώς μια τέτοια περίπτωση.

9) ΙΠΤΑΜΕΝΑ ΘΗΛΑΣΤΙΚΑ. 



Από το Navarre της Ισπανίας έχουμε αποδεικτικά στοιχεία ότι οι νυχτερίδες σκοτώνονται σε μεγάλο αριθμό από τις ανεμογεννήτριες (ο Dr. Lekuona* υπολόγισε ότι 368 τουρμπίνες σκότωσαν 650 νυχτερίδες σε ένα χρόνο). Αυτό υποδεικνύει ότι ακόμα και συστήματα αντίληψης τύπου ραντάρ, είναι ανίκανα να σώσουν ιπτάμενα πλάσματα από αυτές τις μηχανές.
Ιδού και τα στοιχεία που λάβαμε από τον καθηγητή Hans Erkert, του πανεπιστημίου του Tuebingen, Ινστιτούτο Ζωολογίας στη Γερμανία:
«Στη Γερμανία μέχρι στιγμής έχουν διεξαχθεί μόνο λίγες έρευνες πάνω στην επίδραση των ανεμογεννητριών στους πληθυσμούς νυχτερίδων. Παρόλα αυτά, αυτές οι λίγες έρευνες δείχνουν ήδη ότι οι ανεμογεννήτριες μπορεί να έχουν μοιραίες επιπτώσεις για τις αποδημητικές νυχτερίδες και /ή τοπικούς πληθυσμούς νυχτερίδων. Έτσι, κάτω από ανεμογεννήτριες έχει βρεθεί ένας σημαντικός αριθμός νεκρών νυχτερίδων.
Στη Σουηδία και τη Γερμανία τα θύματα που έχουν συλλεχθεί από αιολικά, ανήκαν σε 10 διαφορετικά είδη νυχτερίδας. Καθώς πολλά από τα θύματα τα οποία βρέθηκαν τέλη καλοκαιριού και φθινόπωρο, ανήκαν σε αποδημητικά είδη, οι ειδικοί στις νυχτερίδες υποθέτουν ότι σκοτώνονται κατά κύριο λόγω κατά την μετανάστευση τους στον τόπο χειμερινής διαμονής τους. Και κατά τη μετανάστευση είναι πιθανό αυτές οι νυχτερίδες να μην χρησιμοποιούν το σύστημα υπερήχων σόναρ τόσο για προσανατολισμό αλλά να βασίζονται περισσότερο στην όραση ή σε κάθε άλλη άγνωστη μέχρι στιγμής αίσθηση για τον προσανατολισμό (π.χ. τη χρήση του μαγνητικού πεδίου της γης όπως κάποια πουλιά).
 Παρόλα αυτά, εκτός από τα αποδημητικά αυτά είδη, ένας αξιόλογος αριθμός μη-αποδημητικών νυχτερίδων έχουν βρεθεί ανάμεσα στα θύματα που συλλέχθηκαν κάτω από ανεμογεννήτριες.
Αρχίζοντας από αυτή την παρατήρηση, οι ειδικοί έχουν αναρωτηθεί κατά πόσο οι ανεμογεννήτριες μπορεί να έλκουν τις νυχτερίδες όταν κυνηγούν- πιθανά επειδή η θερμότητα που εκλύεται από το μηχανισμό περιστροφής ή τα φώτα αεροπορικής ασφάλειας μπορεί να προσελκύουν έντομα τα οποία συσσωρεύονται στη επικίνδυνη ζώνη του ρότορα. Μια υποθετική εξήγηση που δόθηκε από κάποιους ειδικούς που προσπάθησαν να αιτιολογήσουν γιατί οι νυχτερίδες σκοτώνονται από τα αιολικά παρά το συνήθως πολύ αποτελεσματικό τους σύστημα ηχοεντοπισμού, είναι ότι λόγω του σχήματος των πτερυγίων του ρότορα, οι υπερηχητικοί παλμοί των νυχτερίδων μπορεί να μην αντανακλώνται προς τα αυτιά τους αλλά να αλλάζουν πορεία ώστε γίνονται «ακουστικά τυφλές» σε αυτές τις συγκεκριμένες συνθήκες προσανατολισμού.
Όπως έχει ήδη επισημανθεί από τον Ισπανό συνάδελφό μας, η εξαιρετικά μεγάλη ταχύτητα περιστροφής της άκρης των πτερυγίων του ρότορα είναι ένας άλλος μεγάλος κίνδυνος για την ασφάλεια των νυχτερίδων που κυνηγούν. Μια επιπλέον παρατήρηση που δεν είναι (πλήρως) κατανοητή είναι ότι, πολλές νυχτερίδες που εντοπίζονται νεκρές κάτω από μεγάλες ανεμογεννήτριες δεν έχουν καμιά ένδειξη τραυματισμού που να υποδεικνύει ότι χτυπήθηκαν από το ρότορα. Λόγω κάποιων άλλων παρατηρήσεων σε αυτές τις νυχτερίδες, αρκετοί επιστήμονες τώρα υποθέτουν ότι τα περιστρεφόμενα πτερύγια παράγουν μια υπο-πίεση η οποία προκαλεί το θάνατό τους όταν περνούν αυτή τη ζώνη αποσυμπίεσης (αρχή:ασθένεια αποσυμπίεσης των δυτών όταν ανεβαίνουν στην επιφάνεια πολύ γρήγορα).
Συνοψίζοντας: Σήμερα ξέρουμε ότι πολλές από τις προστατευόμενες νυχτερίδες σκοτώνονται από τις ανεμογεννήτριες, παρόλο που δεν ξέρουμε ακόμα τις πραγματικές αιτίες αυτής της καταστροφής. Παρόλα αυτά οι ειδικοί νυχτερίδων ισχυρίζονται ότι σε περίπτωση σχεδιασμού μεγάλων αιολικών, δεν θα πρέπει να αγνοείται η επίπτωσή τους στις αποδημητικές και τις τοπικές κοινότητες νυχτερίδων γιατί τουλάχιστον στην Ευρώπη η νυχτερίδα είναι από τα θηλαστικά υπό μεγαλύτερη απειλή εξαφάνισης.
Πηγή: Brinkman, R. and Schauer-Weisshahn, H. (2002): Welche Auswirkungen haben Windenergieanlagen auf Fledermäuse? In: "Der Flattermann", Mitteilungen der Arbeitsgemeinschaft Fledermausschutz Baden-Württemberg e.V.,
Vol. 14, pp 21-22.
Robert.Brinkmann@t-online.de and Horst Schauer-Weisshahn (weisshahn@arcor.de)
Περαιτέρω στοιχεία για θανάτους νυχτερίδων έχουμε από το όρος Blackbone στις ανατολικές Η.Π.Α.:
2.700 νυχτερίδες σκοτώθηκαν από 44 ανεμογεννήτριες σε ένα χρόνο – θα ανεβάσω το σχετικό σύνδεσμο σύντομα

                                                                                                                                Συχεχίζεται

http://www.naboertilvindmoller.dk/grafik/hammer2.gif