Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΙΦΝΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΙΦΝΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2016

Το Σιφνέικο πανηγύρι είναι ο ορισμός της Ελληνικής Κυκλαδίτικης φιλοξενίας !!!


Τα πανηγύρια της Σίφνου

                 Αποτέλεσμα εικόνας για πανηγυρια σιφνος



     Λάμπουν οι 235 καλοσυντηρημένες κάτασπρες εκκλησιές και μοναστήρια της .
---  Ολες οι εκκλησιές εορτάζουν την παραμονή της γιορτής του πολιούχου τους Αγίου .
--- Τότε  διοργανώνονται τα ονομαστά πανηγύρια της Σίφνου.
Ο Σιφνέικος θεσμός του «πανηγυρά» , δηλαδή του πιστού που αναλαμβάνει την ετησια  συντήρηση της  εκκλησίας και την φύλαξη της εικόνας για ένα χρόνο στο σπίτι του, καθιστά τα πανηγύρια της Σίφνου μοναδικά στο είδος τους.
Ο «πανηγυράς» αναλαμβάνει  και  χρηματοδοτεί .
 - την πλήρη διοργάνωση του πανηγυριού που περιλαμβάνει:
 -το άσπρισμα, - το καθάρισμα όλων των χώρων της εκκλησίας, -τον σημαιοστολισμό
-τούς  προσφερόμενους άρτους , - το φαγητό που είναι συνήθως ρεβυθάδα και μακαρόνια με κρέας, 
- το κρασί που θα καταναλωθεί στο πανηγύρι, καθώς επίσης  και την αμοιβή των μουσικών ,   (τουλαχιστον έναν βιολιστή και έναν λαουτιέρη),  οι οποίοι αποτελούν το επονομαζόμενο «τακίμι» .

      Αποτέλεσμα εικόνας για πανηγυρια σιφνοςΑποτέλεσμα εικόνας για πανηγυρια σιφνος


Οι επισκέπτες που συμμετέχουν πληρώνουν μόνο το κεράκι τους και αυτό προαιρετικά .
      Μετά την καθιερωμένη θεια λειτουργία  και το μοίρασμα άρτου στους πιστούς , ακολουθεί το τραπέζωμα των επισκεπτών. 
 Κατά ομάδες μπαίνουν στην τράπεζα όπου αρχικά σερβίρεται η παραδοσιακή Σιφνέικη ρεβυθαδα  και ακολουθεί  ντόπιο κρέας κοκκινιστό με μακαρόνια η πατάτες . Σερβίρονται επίσης ψωμί ,ελιές και τυρί . Όλοι πι νουν κρασί αφού κάνουν πρόποση στην ''καλη υγεία του πανυγηρά'' , κτυπώντας τα πιρούνια στα πιάτα .
Οταν η πρώτη ομάδα τελειωσει το φαγητο φευγει για να ερθει στη τραπαζα η επομενη ομαδα και αυτο συνεχιζεται μεχρι να φανε ολοι . 
Η συνεχεια ανηκει στους μουσικους ,τα τραγουδια και στον νησιωτικο χορο μεχρι πρωιας . Διασκεδαση αξεχαστη για ολους , αληθινο ξεφαντωμα με γελια και χαρα . Δωρεαν για ολους.
         Στην εποχή μας η τουριστική ανάπτυξη , έφερε πολλούς επισκέπτες και τουρίστες στη Σίφνο , ειδικά τα καλοκαίρια  . Φυσικά , όλοι μπορούν εφ' όσον το επιθυμούν,  να συμμετέχουν στα δρώμενα κάθε γιορτής και πανηγυριού , χωρίς φυσικά να έχουν την παραμικρή υποχρέωση  να συμβάλλουν οικονομικά στα έξοδα της διοργάνωσης ενός πανηγυριού στη Σίφνο .
 Τα έξοδα βαρύνουν αποκλειστικά τον ''πανηγυρά '' .
       Βέβαια σε ορισμένα πολύ μεγάλα πανηγύρια της Σίφνου , όπως του ''Αη Λια του ψηλου''  , η της ''Χρυσοπηγης'' και σε πολλά άλλα , τα έξοδα μοιράζονται δυο η τρεις ''πανυγηραδες'' , άλλα η ποιότητα και ο τρόπος οργάνωσης , κάθε χρόνο γίνεται  καλύτερος .   
       Πάντοτε υπήρχε έμφυτο στους Σίφνιους, το θρησκευτικό συναίσθημα και η παραδοσιακή  επιθυμία της Σιφνέικης φιλοξενίας . 
Οι Σιφνιοί εργάζονται  συστηματικά , πάντοτε εθελοντικά , με συμμετοχή παιδιών ,ανδρών , γυναικών αλλά και επισκεπτών  , για  να τιμήσουν πρώτα τον εορτάζονταν Άγιο η Αγία και να ευχαριστήσουν όλους τους επισκέπτες της εκκλησίας η του μοναστηριού.
 Ξεκινούν πάντοτε εγκαίρως τον ετήσιο ευπρεπισμό  όλων των  χώρων του μοναστηριού , για να είναι όλα έτοιμα για το πανηγύρι ..
                                              Αποτέλεσμα εικόνας για πανηγυρια σιφνος
   Εδώ θα πρέπει να ξέρετε ότι τα περισσότερα μοναστήρια η εκκλησιές , στην Σίφνο , διαθέτουν μόνιμες εγκαταστάσεις εκτός του κυρίως ναού ,  όπως  εστιατόριο ''τραπεζα'' , κουζίνα μαγειρειό ,αποχέτευση ,  δωμάτια ανάπαυσης , δεξαμενή νερού ''στερνα'' και τουαλέτες . Όπου δεν υπάρχει δίκτυο για ηλεκτρικό ρεύμα , υπάρχει πάντοτε ηλεκτρογεννήτρια .   
  
    Ομάδες εθελοντών πηγαίνουν επί τόπου με κάθε πρόσφορο μέσον και εργάζονται για να διορθώσουν τεχνικά προβλήματα  , να καθαρίσουν  και να ασπρίσουν  όλους  τους χώρους .
Μνημειώδης καθαριότητα στην Σίφνο . 
Εφόδια παραμονής ,  ύπνου και τροφής επισκεπτών και γενική μέριμνα για όλα ακόμα και για επουσιώδη . 

   Αποτέλεσμα εικόνας για πανηγυρια σιφνοςΑποτέλεσμα εικόνας για πανηγυρια σιφνος
           
       Θα πρέπει να γνωρίζετε , ότι φυσικά και  δεν διαθέτουν δρόμους όλα τα μοναστήρια και οι εκκλησίες στη Σίφνο. 
Το μοναστήρι π.χ. του ''Αη Νηγιά '' είναι κτισμένο στην αψηλωτερη κορφή και χρειάζεται   περπάτημα μιας ώρας και μισής  περίπου σε μονοπάτι πετρώδες και ανηφορικό . 
Αυτήν την εξαιρετικά δύσκολη διαδρομή , την κάνουν εθελοντικά  οι Σιφνιοί με μουλάρια δεκάδες φορές , κουβαλώντας όλα τα αναγκαία για ένα αξέχαστο μοναδικό  καλοκαιρινό πανηγύρι , σε αυτή την μοναδική  κορφή του Αιγαίου μας . 

Αποτέλεσμα εικόνας για εκκλησια σταυρου στο φαρο σιφνου
     
Σήμερα 14/9/2016 .στην Σίφνο γιορτάζεται το τελευταίο πανηγύρι του καλοκαιριού , στο μοναστήρι του Σταυρού στο Φάρο .  Και πάλι θα μείνει αξέχαστο σε όλους .Χρόνια πολλά εορτάζοντες. 
Και του χρόνου με υγεία σε όλους !!!!
                                                                               Γιώργος Βαλεντίνου Μαντζώρος


Τετάρτη 15 Αυγούστου 2012

ΠΑΝΑΓΙΑ ΧΡΥΣΟΠΗΓΗ ΣΙΦΝΟΣ





         

ΑΠΕΡΙΤΤΗ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΣΙΦΝΟΣ
            

"Την θείαν εικόνα σου ως θησαυρόν αληθή
η Σίφνος κατέχουσα αγαλλιάται εν σοι, Παρθένε Πανάχραντε.
Ταύτην γαρ ελυτρώσω, λοιμικής πάλαι νόσου,
νυν δε ημιν βλυστάνεις, ως Πηγή Ζωοδόχος,
της σης Θεογεννήτορ, ευνοίας τας χάριτας"
(Απολυτίκιο, Ήχος δ΄)


Το δειλινό έχει πέσει για τα καλά...Η γαλήνη του τοπίου αγκαλιάζει τις ψυχές και η αύρα της θάλασσας ανακατεύει τις μνήμες.... 

                                                                              
              



http://atwinklestar.blogspot.gr/

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

ΣΙΦΝΟΣ ........... ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ




                                        

 Η      Σίφνος 
 μαγεύει  τον κόσμο και φιγουράρει  στις πρώτες θέσεις της λίστας με τους παγκόσμιους τουριστικούς προορισμούς.

Στην πρώτη δεκάδα των προτιμήσεων του περιοδικού "National Geographic", ανάμεσα στις Μπαχάμες και τις Σεϊχέλες  την Γαλλική Πολυνησία , τις Ολλανδικές Αντίλλες και άλλα εξωτικά νησιά  σκαρφάλωσε η Σίφνος .
Στην πολυτελή έκδοση με τίτλο "Ταξίδια ζωής - 500 από στα σπουδαιότερα ταξίδια στον κόσμο", το "National Geographic" ανακαλύπτει τη Σίφνο και την κατατάσσει 9η στην πρώτη δεκάδα, στην κατηγορία "Νησιά κάτω από τον ήλιο".
                                                     
"Είναι μια μικρή κουκκίδα στον ωκεανό που δύσκολα διακρίνεται στον χάρτη. Αν όμως βρεθείτε εκεί, θα νιώσετε ότι δεν υπάρχει μέρος ανάλογης ομορφιάς στον κόσμο".
 Στο ίδιο μήκος κύματος, το νησί των δυτικών Κυκλάδων "μάγεψε" και το "Forbes"σε άρθρο του σχετικά με την Ελλάδα με τίτλο «Τα καλύτερα μέρη της Ελλάδας – Θα έπρεπε να πάτε;» περιλαμβάνει προτάσεις διακοπών στις Κυκλάδες, όπου κατατάσσει και τη Σίφνο στα πλέον ήρεμα νησιά, αλλά ταυτόχρονα και « σικ   αυτήν τη χρονιά».

Δείτε φωτογραφίες  εδώ...
 http://sagini3.blogspot.com/2011/07/blog-post_23.html

                                                                                                    Χρυσοπηγή


 National Geographic: Sifnos Lands Spot in Top Ten List of ‘Islands Under the Sun’

 One of the islands of Western Cyclades, Sifnos, a balance of beautiful beaches, nightlife, white Cycladic villages, low-impact tourism and maybe the best food in the Cyclades, is listed in the Top Ten Islands under the Sun. According to the world-class magazine “National Geographic”, Sifnos is one of the ten most charming and exotic islands, [...]

 

Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

ΜΥΚΗΝΑΙΚΗ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΗ ΣΙΦΝΟ



Μυκηναϊκή Ακρόπολη στη Σίφνο
  Κατά την πρόσφατη επίσκεψή μας στη Σίφνο, αποφασίσαμε να ανεβούμε ώς τη Μυκηναϊκή Ακρόπολη του Αγίου Ανδρέα.
Από μακριά είναι άλλο ένα μικρό λευκό σημαδάκι, στην κορυφή των βουνών, φορτωμένο ιστορία αιώνων.
Από κοντά είναι ένα από τα καλαίσθητα έργα που έχουν κάνει οι υπεύθυνοι του Υπουργείου τα τελευταία χρόνια στην περιφέρεια, μάλιστα με τη διαδικασία της αυτεπιστασίας.
Η ανάδειξή του εντάχθηκε στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Πολιτισμός 2002 - 2006 και φέτος άνοιξε επιτέλους τις πόρτες στο κοινό.


Η ακρόπολη του Αγίου Ανδρέα βρίσκεται σε κορυφή της λοφοσειράς, γνωστής ως το «το Κάστρο του Αη Ντριά».
Ηδη τον χώρο είχε εντοπίσει από το 1899 ο αρχαιολόγος Χρήστος Τσούντας, ενώ ανασκαφές που έφεραν στο φως μεγάλο μέρος της ακρόπολης διεξήγαγε η έφορος Αρχαιοτήτων, κ. Βαρβάρα Φιλιππάκη, από το 1970 - 1980.

Οι ανασκαφές αποκάλυψαν μεγάλο μέρος του μυκηναϊκού τείχους (12ος αιώνας π.Χ.), που περιβάλλει την ακρόπολη.

Εντός του, ήλθαν στο φως τα ερείπια τουλάχιστον πέντε οικοδομημάτων, μάλλον κατοικιών, από τις οποίες τουλάχιστον μία ανάγεται στη μυκηναϊκή εποχή. Οι άλλες φαίνεται να χρησιμοποιήθηκαν κατά τον 8ο αιώνα π.Χ. Στον ίδιο χώρο βρίσκεται και η εκκλησία του Αγίου Ανδρέα που στεφανώνει την Ακρόπολη και είναι ορατή από μακριά. Οι αρχαιολόγοι εργάστηκαν κατά το παρελθόν σε αντίξοες συνθήκες και ο μόνος χώρος για ανάπαυση ήταν το πανηγυρόσπιτο της εκκλησίας.


Σπάνια το Υπουργείο Πολιτισμού μας έχει ξαφνιάσει τόσο ευχάριστα  Χάρις στις εργασίες του Υπουργείου, ο χώρος απέκτησε νέα πνοή. 
Κατασκευάστηκε μικρό πετρόκτιστο οίκημα που υποδέχεται τους επισκέπτες και άλλο ένα που λειτουργεί ως μικρό μουσείο με χάρτες και αρχαιολογικά εκθέματα. Οι διαδρομές έχουν χωροθετηθεί με ειδικά νήματα. Ο περιβάλλων χώρος είναι φυτεμένος με ενδημικά φυτά, οι φύλακες είναι ευγενέστατοι και φιλότιμοι. Οι μυρωδιές από τον μάραθο και την κυκλαδίτικη γη είναι εκμαυλιστικές και το τοπίο μοναδικό. Το πιο συγκινητικό όμως είναι ο σεβασμός προς τα αρχαιολογικά ευρήματα και η ένταξή τους σε ένα συνολικότερο σκεπτικό όπου ο επισκέπτης κατανοεί τη ζωή και την καθημερινότητα των ανθρώπων που έζησαν εκεί.
Αξίζουν συγχαρητήρια στην Εφορεία Αρχαιοτήτων που ανέλαβε το έργο και αποτελεί υπόδειγμα για μελλοντικές δράσεις ανά την Ελλάδα. Κρατάμε στο νου την υπέροχη θέα και τις γλάστρες με τους φουντωμένους βασιλικούς που δείχνουν τη φροντίδα και την αγάπη των ανθρώπων που εργάζονται εκεί για την αρχαία Ακρόπολη και την όμορφη εκκλησία.


Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Το πανηγύρι του προφήτη Ηλία στη Σίφνο







Η συγκοινωνία των νησιών των Κυκλάδων τους παραμένει εδώ και πολλά χρόνια ένα μεγάλο πρόβλημα.
Ενώ έχει λυθεί κατά κάποιο τρόπο η τακτική επικοινωνία τους με το λιμάνι του Πειραιά, δεν έχει βρεθεί ακόμα η 
λύση για τη σύνδεση των νησιών μεταξύ τους. Έτσι το σωτήριο έτος 2008 η Πάρος και η Σίφνος, δύο τουριστικά νησιά που απέχουν μόλις 20 μίλια δεν είχαν παρά δύο δρομολόγια την εβδομάδα να τα συνδέουν. Δεν συζητάμε βέβαια για την διάρκεια του ταξιδιού που μπορεί πολλές φορές να ξεπερνά και τις πέντε ώρες αφού μεσολαβούν και άλλα λιμάνια.

Το πανηγύρι του Προφήτη Ηλία στην Σίφνο έπεφτε Σάββατο 19 Ιούλη και ο τρόπος πρόσβασης στο νησί φαινόταν αδύνατος τις ημερομηνίες που επιθυμούσα. Επιστράτευσα τις θαλασσινές γνωριμίες μου, αλλά οι “φουσκωτοί” φίλοι μου φοβήθηκαν το πενταράκι μελτέμι και σφύριζαν αδιάφορα. Τότε μπήκε σε δράση το εφεδρικό σχέδιο “καϊκζήδες”.
Είναι αλήθεια οτι τα φουσκωτά ξεπετούν τις αποστάσεις, αλλά οι ιδιοκτήτες τους, λάτρεις της θάλασσας και της ανεβασμένης αδρεναλίνης, δεν φημίζονται για την αγάπη τους για οδοιπορίες, μονοπάτια, μοναστήρια, παραδοσιακή ζωή, λαϊκή αρχιτεκτονική, πανηγύρια και τα λοιπά (εκτός ολίγων εξαιρέσεων βέβαια). 

 



Στο σχέδιο “Β” η ανταπόκριση ήταν άμεση. Ο Στέλιος Γκίκας ένας εξαιρετικός αγγειοπλάστης από το χωριό 
Κώστος και γιός του ο Ιάσων, ένα παλικαράκι που κυνηγάει και αυτό φανατικά τα πανηγύρια και τα γλέντια, προσεφέρθησαν πάραυτα για το εγχείρημα. Το ταξίδι με την Νεφέλη, το εντεκάμετρο κόκκινο τρεχαντήρι, ήταν μιά απόλαυση. 
Με σηκωμένο ένα φλοκάκι, τον καιρό δευτερόπριμα, το ουζάκι με τους μεζέδες και τη συζήτηση για το πρόγραμμα επικείμενης ανεβασιάς στο βουνό, ούτε πως καταλάβαμε πότε φθάσαμε. Παροικιά-Φάρος Σίφνου σε τρείς απολαυστικές ωρίτσες.

Στον Φάρο, το γραφικό ψαροχώρι, που βρίσκεται δίπλα στην Χρυσοπηγή, μας υποδέχθηκε ο Δημήτρης Μπέλιος, φίλος, συνδιοργανωτής του πανηγυριού και ξεναγός της εκδρομής μας και μας μετέφερε με τ’ αυτοκίνητο του μέχρι τα Φυρόγια. Από εκεί θα ξεκινούσε η οδοιπορία. Ντυμένος κατάλληλα για οδοιπορία, με το σακίδιο στην πλάτη και το απαραίτητο μπαστουνάκι, μας διαβεβαίωσε για το σύντομο της διαδρομής – ούτε μια ώρα δρόμος - και ξεκινήσαμε απογευματάκι την ανάβαση από τα 120 μέτρα υψόμετρο για να ανεβούμε στην κορυφή του ψηλότερου βουνού της Σίφνου, στον προφήτη Ηλία σε υψόμετρο 670 μέτρων. Στα πρώτα 2 χιλιόμετρα η διαδρομή πάνω στο πλακόστρωτο μονοπάτι ήταν σχετικά εύκολη καθώς ο Δημήτρης περπατώντας μας διηγείτο ιστορίες του τόπου αλλά και τις προσπάθειες μιάς ομάδας ντόπιων να αποκαταστήσουν τις αβαρίες του παλιού λιθόστρωτου δρόμου. 

 



Μετά το πρώτο μισάωρο άρχισαν τα ζόρια. Η ανηφόρα έγινε πολύ πιό απότομη, το μονοπάτι πιό κακοτράχαλο και το χειρότερο, άρχισε να φαίνεται το σημείο του προορισμού μας. Η κορυφή του βουνού πάνω από τα κεφάλια μας. 
Τα ποδάρια μας άρχισαν να πιάνονται και τα γόνατά να λύνονται. Ο Δημήτρης, ευγενέστατος, παρατήρησε το χάλι μας και έκανε τις απαραίτητες στάσεις, τάχατες για να θαυμάσουμε την θέα. Πράγματι η θέα ήταν μαγική. 
Το μονοπάτι στα πόδια μας και πλήθος συντροφιές να σκαρφαλώνουν το βουνό ξωπίσω μας. Η δυσκολότερη διαδρομή ήταν βέβαια τα τελευταία 500 μέτρα όπου η κλίση του μονοπατιού ξεπερνούσε τις 30 μοίρες και κάτω μας τα γκρεμνά αγρίευαν. Φθάσαμε στο προορισμό μας περίπου μετά από μιάμιση ώρα πορεία, εντελώς εξουθενωμένοι.






Το μοναστήρι του προφήτη Ηλία μας αποζημίωσε. Με το που φθάσαμε στην κορφή, μπροστά από την είσοδο του μοναστηριού, μας υποδέχθηκε ένα τραπέζι με αμυγδαλωτά και δροσερό νεράκι που μας προσέφεραν οι κυράδες, διοργανώτριες του πανηγυριού. Μετά το ξεδίψασμα – δύο τρία ποτήρια νερό – οι πιό μερακλήδες παρέλαβαν τις ρακές, απαραίτητες για την αισθαντικώτερη παρατήρηση του θεάματος και της μυσταγωγίας που θα ακολουθούσε.

Η εκκλησία του προφήτη Ηλία, προσφάτως επιμελώς ανακαινισμένη, περιβάλλεται περιμετρικά από κελιά που συγκροτούν την οχύρωση του μοναστηριού. Εδώ προσέτρεχαν οι πιστοί για να προστατευθούν από τους πειρατές και τους επίδοξους κατακτητές. Κτισμένο στα μέσα του 17ου αιώνα και έχοντας υπόγειες δεξαμενές χωρητικότητας 500 κυβικών νερού, ήταν σε θέση να αντέξουν σε πολυήμερες πολιορκίες.
Η θέα από τα δώματα των κελιών σου κόβει την ανάσα.
Στα πόδια σου, σε πρώτο επίπεδο, τα χωριά της Σίφνου, η Απολλωνία, ο Αρτεμώνας, το Κάστρο και πιό πέρα το Αιγαίο Αρχιπέλαγος.
Η Πάρος, η Νάξος, η Ηρακλειά, η Ίος, η Σίκινος, η Φολέγανδρος, η Σαντορίνη, η Μήλος, η Κίμωλος.
Επιστέγασμα του φαντασμαγορικού θεάματος το μεγαλοπρεπές ηλιοβασίλεμα.


Οι ήχοι της καμπάνας, διακόπτουν τους ρεμβασμούς μας και μας επαναφέρουν στην πραγματικότητα.
Ο παπα Γιάννης ο Ψαραύτης μαζί με τους ψάλτες, ξεκινούν τον εσπερινό στο προαύλειο της εκκλησίας και πλημμυρίζουν την ατμόσφαιρα με βυζαντινές μελωδίες που σ’αυτό το περιβάλλον αποκτούν μια τελείως άλλη, μια 
μεταφυσική διάσταση. Μετά την λειτουργία και την αρτοκλασία φθάνει η ώρα του δείπνου.




Η τραπεζαρία του μοναστηριού είναι μιά μακρόστενη επιβλητική αίθουσα με πολλά βόλτα. Στην βόρεια πλευρά της βρίσκεται το μαγειριό με τους φούρνους και στην νότια ένα μακρόστενο τραπέζι χωρητικότητας πενήντα ατόμων. Την προετοιμασία του δείπνου (προμήθειες, μεταφορά τους με μουλάρια, μαγειρέματα), αλλά και την χρηματοδότηση του, την αναλαμβάνουν οι πανηγυριστές, μια ομάδα 20 ατόμων που είναι αυτοί οι οποίοι συντηρούν το μοναστήρι όλο το χρόνο. Για το φετινό πανηγύρι σφάχθηκαν 7 ερίφια προκειμένου να εξασφαλισθούν οι 450 μερίδες φαγητού.





Η είσοδος στην τραπεζαρία γίνεται από μιά πόρτα και η έξοδος από μιά παρακείμενη. 
Το στρώσιμο και το ξεστρώσιμο των τραπεζιών θα γίνει πολλές φορές, γεγονός που απαιτεί έναν θαυμαστό συντονισμό και μία άρτια οργάνωση από την πλευρά των πανηγυριστών.

Με το που καταλαμβάνουν τις θέσεις τους στο τραπέζι οι επισκέπτες, σερβίρονται πρώτα οι ρεβιθάκια, οι σαλάτες και το κρασί και ακολουθεί το κοκκινιστό κατσικάκι με τα μακαρόνια και το τριμμένο κεφαλοτύρι.
Πρός το τέλος κάθε γεύματος κάποιος φωνάζει με στεντόρια φωνή. “Να ζήσουν οι πανηγυράδες”. 
Να ζήσουν, απαντούν όλοι μαζί από το τραπέζι χτυπώντας ρυθμικά τα πιρούνια τους στα πιάτα δημιουργώντας ένα πανδαιμόνιο, που επαναλαμβάνεται άλλες δυό φορές καθώς πρέπει να τιμηθούν και οι μαγείροι και οι σερβιτόροι.

Το σκηνικό αυτό επαναλήφθηκε εννιά φορές μέχρι να φάει και η τελευταία συντροφιά..
Η αφεντιά μου, λόγω ιδιότητας, είχα την τιμή να παρευρεθώ σε περισσότερα του ενός γεύματα, γεγονός που μου επέτρεψε να γευθώ επαναληπτικά μεχρι σκασμού τα προσφερόμενα γευστικότατα εδέσματα. 
Μετά το δεύτερο τραπέζι στο προαύλειο αρχίζει ο χορός με τα βιολιά και τα λαούτα (στην Σίφνο καθώς έμαθα δεν υπάρχουν τσαμπούνες).





Η κορύφωση του γλεντιού γίνεται μετά τα μεσάνυχτα. Οι πανηγυράδες έχουν εξυπηρετήσει όλο τον 
κόσμο, ευχαριστημένοι που ήταν περισσότεροι από τους περυσινούς, και κάθονται αποκαμωμένοι να φάνε και αυτοί.
Καθώς αρχίζουν όμως τα τραγούδια της τάβλας, δια μιάς εξαφανίζεται η κούραση και τότε ξεκινά το
πραγματικό πανηγύρι.
Οποιος αγαπά τα ρόδα, πρέπει ναχει υπομονή,
κι όταν τον τσιμπά τ’ αγκάθι, να μην λέει πως πονεί.
Εσύ σαι σαν τα ρόδα, μα μιά διαφορά,
Συ ανθίζεις όλο το χρόνο, μ’ αυτό μονάχα μιά φορά”
Ο Παντελής Αγιουτάντης με το βιολί, ο Γιώργος Τσώλιος με το λαγούτο και ο Γιάννης Ατσώνιος πρώτη
φωνή στο τραγούδι, ξεσηκώνουν τους πανηγυριστές. Εδώ συμβαίνει άλλο ένα ιδιόμορφο γεγονός. 
Καθώς τελειώνει κάθε τραγούδι, με μία ασύλληπτη και αδιόρατη τάξη παίρνουν την σειρά τους 
οι πανηγυράδες και όποιος άλλος θέλει και ακολουθώντας τους μουσικούς δρόμους των οργανοπαιχτών 
σολάρει το τετράστιχο που επιθυμεί.

Κοντά στα χαράματα και ενόσω το γλέντι καλά διαρκεί, άλλοι κοιμούνται στα κελιά, άλλοι καταγής, άλλοι στους υπνόσακους τους και άλλοι παίρνουν τον κατήφορο για τα σπίτια τους.
Ο φίλος μας και οδηγός μας Δημήτρης είναι λιγάκι απαισιόδοξος. Στον δρόμο της επιστροφής μας εξομολογείται. 
“Παλιά, κάθε χρόνο, το πανηγύρι το ανελάμβανε άλλος πανηγυράς, αυτός που θα κρατούσε

την εικόνα του Αγίου σπίτι του όλο το έτος. Τα τελευταία χρόνια έχει περιορισθεί το ενδιαφέρον και έτσι εμείς
μιά παρέα το συντηρούμε με δικά μας έξοδα. Οι μεγαλύτεροι στην παρέα μας είναι εβδομηνταπεντάρηδες και οι νεώτεροι σαρανταπεντάρηδες. Μέχρι πότε θ’ αντέχουν τα πόδια μας”.





Μπορεί το πανηγύρι να μην έχει την δόξα και την μοναδικότητα των παλιών εποχών, στα μάτια όμως των 
νέων, που ήταν και η πλειοψηφία του κόσμου – ντόπιοι και Αθηναίοι – είδα, με την αθεράπευτη αισιοδοξία που
με διακρίνει, τους συνεχιστές των σημερινών πανηγυράδων.

Το πανηγύρι του προφήτη Ηλία στην Σίφνο είναι ένα από τα πιό χαρακτηριστικά των νησιών του Αιγαίου.
Η αρχιτεκτονική ομορφιά και η εξαιρετική θέση του μοναστηριού, η εντυπωσιακή διαδρομή μέχρι την κορυφή, το ανεπανάληπτο δείπνο στην τραπεζαρία με το διαδοχικό σερβίρισμα , το σιφνέικο τραγούδι και οι ξέφρενοι χοροί, ο ενθουσιασμός των οδοιπόρων επισκεπτών, μα πάνω από όλα το κέφι, η διάθεση για προσφορά και η
γενναιοδωρία των πανηγυριστών, συγκροτούν χωρίς αμφιβολία μία από τις πιό ενδιαφέρουσες πανηγυρικές 
εμπειρίες του Αρχιπελάγους
 





ΤαηΝηγια τα ανήφορο ανέβαινα πετώντας , όμως τα χρόνια πέρασαν και πάω περπατώντας. Σιφνέικο στιχακι




Στο πανηγύρι του Αηλιά στη Σίφνο έχω βρεθεί πριν χρόνια.
Δεν το ξεχνώ. Ποτέ.
Στη ΣΙΦΝΟ τα πανηγύρια είναι μοναδικά .
Πρόκειται για γνήσια Κυκλαδίτικη Ελληνική νησιώτικη παράδοση .Πραγματικές λαϊκές γιορτές στο Αρχιπέλαγος .
Στην οργάνωση συμμετέχουν όλοι οι χωριανοί αφιλοκερδώς.
Έτσι και αλλιώς στα Σιφνέικα πανηγύρια το φαγητό , το ποτό, ο χορός και η μουσική είναι όλα δωρεάν ,ανεξάρτητα από τον αριθμό των επισκεπτών ,ακόμη και αλλοδαπών τουριστών..
Είναι κάτι σαν τάμα προς τιμή του Αγίου, που γιορτάζει μια φορά τον χρόνο. Τα έξοδα τα πληρώνει ο πανηγυρας που είναι και το τιμώμενο πρόσωπο.
Κατά τη διάρκεια της χρονιάς ο πανυγυρας είχε την τιμώμενη εικόνα στο σπίτι του με εντολή του παπά.
Τα μεγάλα πανηγύρια στη Σίφνο είναι της Χρυσοπηγης, του προφήτη Ηλία, του Αγίου Συμεών, της Παναγίας του βουνού, της Παναγίας της Βρύσης και πάρα πολλά άλλα.
                                                                                                                                  SAGINI